Pchła ludzka

Jak wygląda pchła ludzka?

Pchła ludzka (łac. Pulex irritans) to niewielki owad, pasożyt zewnętrzny człowieka. Osiąga rozmiary od 2 do 3,5 mm w zależności od płci (samice są większe). Gołym okiem możemy zobaczyć jedynie ciemny, lekko spłaszczony punkt. Gdy przyjrzymy się bliżej, możemy dostrzec długie, tylne odnóża umożliwiające skoki nawet na odległość 1 metra.

Ciało pchły składa się z głowy z czułkami, tułowia i stosunkowo dużego odwłoku. Mimo braku skrzydeł, pchły bardzo sprawnie się poruszają. Aparat kłująco ssący umożliwia odżywianie się, a chitynowy pancerz stanowi ochronę. Owad jest dość trudny do rozpoznania, ponieważ bywa mylony z kleszczami lub wszami. Pchła żywi się krwią człowieka, ale nie musi stale przebywać na jego ciele. Często zagnieżdża się w dywanie, wykładzinie, szparach podłogi lub zakurzonych częściach pokoju. Dodatkowo może również przeżyć żerując i odżywiając się krwią zwierząt domowych. Jest także zdolna do przetrwania kilku dni poza ciałem żywiciela. 

Rozmnażanie

Pchły ludzkie najchętniej rozmnażają się w wysokich temperaturach. Wybierają ciepłe miejsca takie jak strych, szpary w podłodze, pościel czy legowiska naszych pupili. Zapłodnione samice, po napiciu się krwi, składają jaja. W ciągu życia mogą ich złożyć aż 500. Po kilku dniach wykluwają się larwy, które odżywiają się resztkami organicznymi. Następnie przekształcają się w poczwarki.

Pchły mogą transformować do postaci dorosłego osobnika od razu lub, jeśli warunki nie są dla nich korzystne, mogą przetrwać w tej postaci wiele miesięcy. Do dalszego rozwoju może pobudzić je np.: podwyższenie temperatury lub bodźce mechaniczne. Dorosła pchła ludzka pochłania ogromne ilości krwi. W ciągu jednej doby może wypić nawet 20 - krotnie więcej niż wynosi masa jej ciała. Jest to niezbędne do cyklu rozwojowego owada.

Skąd biorą się w naszych domach?

Najczęściej można zarazić się w miejscach publicznych, zwłaszcza tam gdzie jest wilgotno i niezbyt czysto. Oprócz tego, że pchła ludzka żywi się krwią człowieka, dodatkowo traktuje go jako miejsce zamieszkania oraz środek transportu. Pchły zostają przenoszone na naszych ciałach lub zostają przetransportowane przez zwierzęta. Jaja tych owadów mogą również zostać wniesione na przedmiotach, na których znajdowały się wcześniej.

Jakie stanowią zagrożenia?

Ukąszenie pchły niewiele się różni od śladów pozostawianych przez inne owady. Zazwyczaj czerwono-różowe plamki zauważamy w okolicach pasa, bioder lub na dolnych częściach nóg. Najczęściej nie jest to jedno ugryzienie - występują w dużej ilości, w regularnych odstępach. Ukąszeniu towarzyszy świąd, a uciążliwe objawy mogą trwać nawet kilka dni. Zakażenie może wymagać antybiotykoterapii. U wielu osób może pojawić się reakcja alergiczna nasilająca dyskomfort. Pojawiają się rozległe zaczerwienienia i bąble. Przy silnym uczuleniu pogryziona osoba jest narażona na wstrząs anafilaktyczny.

Oprócz tego pchły przenoszą wiele innych pasożytów oraz groźne choroby. Owad może roznosić tyfus plamisty, który jest chorobą zakaźną, czasem nawet śmiertelną. Tularemia - choroba zagrażająca życiu, ale możliwa do wyleczenia po antybiotykoterapii, jest kolejnym zagrożeniem dla człowieka. Głównymi objawami są gorączka, dreszcze, bóle głowy i mięśni. Bakterie gronkowca złocistego także są przenoszone przez pchły. Kontakt z nimi może prowadzić do ropnych zakażeń skóry, zakażeń układu oddechowego, a nawet wstrząsu toksycznego. Dodatkowo, po kontakcie z tym owadem człowiek narażony jest na chorobę kociego pazura (często myloną z grypą lub przeziębieniem). Nieleczona może doprowadzić nawet do zapalenia mózgu. Dipylidoza, która prowadzi do zaburzeń w funkcjonowaniu układu pokarmowego również jest jednym z niebezpieczeństw występujących po kontakcie z pchłami. Pozostałe choroby powodowane przez pchłę ludzką to: miejscowe zapalenie skóry, alergiczne pchle zapalenie skóry (APZS), czasami może występować anemia (zazwyczaj u dzieci po dużej ilości ugryzień).

Bezpieczne i skuteczne zwalczanie pcheł zapewnia firma Chmury Ozonu